Vis a vis

Duuuuuur. Sevgili vatandaş dur. Geç başka diziye. Aman diyeyim.
Bir hapishane dizisi olarak dram seviyesi Hint müzikali ayarında.
Gerilim desen bizim liseye gittiğimiz dönem yol üstünde bir kız meslek lisesi vardı. O okul bile bu sözüm ona hapishaneden daha gerilimliydi. Kızlar daha çetin cevizdi. Ne bileyim okul çıkışlarında cat fight falan olurdu. O kızlar bu hapishaneye hafta sonu gelir kamp yapar.
Karakterler balon gibi. 2 bölüm sonra sanki hiçbir şey olmamış gibi ilişkiler sıfırlanıyor. Oyunculuk fena değil ancak diyaloglar gerçekten zayıf. Bir kaç kaliteli oyuncu serpiştirmişler gençlerin arasına. Fakat kurtarmıyor kardeşim. Senaryo felç.
Olaylar patlıyor bazen cinayet, yaralama filan oluyor ama bizim kızlarımız 11 yaş kızsal triplerine giriyorlar. İnanılır gibi değil. Ulan senin annen baban öldürüldü demin. Sorumlusu da yanında durup sırıtıyor. Ama bizim kızımız napıyor: “banane banane ben boksa başlıycam” evet evet boks yapmaya başlar. Saç baş yolarsın sayın izleyici. Geç oradan üstten sana dizi mi yok? canımsın.
Bir alt tür olarak kadınlar hapishanesi temasına değinmek istemiş ancak ortaya geç ergen algıda bir ortaokul kızlar sınıfı gibi üzücü bir sonuç çıkmış.
İlk sezonu ite kaka 1 haftada bitirdim. 2. sezonu inadına 2 günümü yedim ve bitirdim. Benim için tek iyi yanı İspanyolca olması. (ispanyolcam iyidir ;))
3. sezon Çinlileri getirdiler. Karizma olsun diye. Ama alt metinde ırkçılık gırla gidiyor. Hayretler içinde izliyoruz bakalım. Ben yaktım kendimi hadi arkadaşım sen yakma.